Autisme als boodschapper?

De laatste jaren krijgen kinderen veel sneller een ‘etiket’ opgeplakt, ASS is er eentje van.

De tendens om kinderen te labelen zit nog steeds in stijgende lijn, we hopen ze beter te kunnen begrijpen en begeleiden om deze manier. Voor een stuk geeft het ons een beter begrip, maar denken we wel ruim genoeg? We zien autisme als een stoornis, een ‘tekort’, dat we moeten opvangen door aangepaste begeleiding te voorzien. 

We doen er alles aan om ons kinderen te ‘leren’ wat normaal is, ze te leren passen in het plaatje dat onze maatschappij ons voorspiegelt. Maar gaan we zo niet voorbij aan de boodschap die deze kinderen brengen? Wat als zij ons iets komen leren? En zijn we bereid om onze opvoedingsmethodes, ons onderwijs,…onder de loep te nemen en dingen te veranderen?

“Lieve ouders, lieve leerkracht, lieve medemens,

Ik ben anders…

Ik denk anders dan andere kinderen en stel soms gedrag dat je vreemd vindt en niet helemaal begrijpt.

Ik zet je wereld op zijn kop, ga soms door het lint, sluit me af, en drijf je bij momenten tot wanhoop en vertwijfeling.

Ik vraag een andere aanpak, zowel thuis als op school. Soms lijkt het alsof alles wat je ooit leerde over opvoeden bij mij niet werkt.

Maar alsjeblieft, zie mij, zie het kind in mij, niet enkel de ‘autist(e).’

Verbind je met mijn wezen, en dan stel ik me open. Dan leren we, jij van mij en ik van jou. Want ik ben zoveel meer dan mijn autisme…

Geloof in mij, ik vind mijn weg, al is het misschien niet diegene die jij voor ogen had. 

Geef me ruimte, ruimte om het leven hier te ontdekken, met vallen en opstaan. “

Zelf autiste en moeder van drie bijzondere kinderen, ken ik maar al te goed de valkuilen, de moeilijke momenten. Daarnaast staan evenveel mooie en intense ervaringen die mij alle dagen opnieuw dankbaar maken voor mijn anders zijn. Er is niet iets zoals ‘de aanpak’, wel een voortdurend bijsturen en proberen. Blijven geloven in je kind, zijn/haar talenten erkennen, buiten de lijntjes durven kleuren, met veel vertrouwen en zonder oordeel. Zonder de intentie de ander te willen veranderen, met veel liefde…onvoorwaardelijk, dat is het grootste cadeau dat je hen kan geven.